Informatie van 23 november 2016:

Vanaf het hotel ging het bijna 2 km onverhard omhoog om vervolgens over de grote geasfalteerde weg verder te klimmen. Het was fris vanwege de hoogte. De laaghangende wolken beperkten het zicht. Het bleef bij klimmen en dalen en telkens kwamen we weer tot op een hoogte van 1500 m.
Het was een mooi landschap met prachtige vergezichten en mooie koffieplantages. Toen we later afdaalden werd het weer aangenamer en ook de hevige wind die we aan 'Otto' te danken hadden werd minder.
In dit lager gelegen gebied rond 800 m is er veel veeteelt.
De boeren maken hier gebruik van paarden om de koeien bij elkaar te houden en hun producten zoals melk en gewassen te vervoeren.
De laatste 30 km gingen over een weg van betonstenen aangelegd door de bewindslieden tijdens de revolutie. Zij waren in die tijd, namelijk in het bezit van de betonfabriek waar deze werden gemaakt.
Het was echter geen goed plan omdat achteraf bleek dat deze wegen gemakkelijk op te breken waren waardoor de revolutionairen blokkades konden opwerpen.

Morgen passeren we de grens van Honduras. Tijdens de briefing vanavond heeft Christiano een beroep gedaan op de snellere rijders om het morgen wat rustiger aan te doen, zodat we na 100 km gezamenlijk de grens kunnen passeren.
Het is nog steeds onzeker wat voor een invloed 'Otto' zal hebben op onze verdere tocht. Daarom is het zaak om kort bij elkaar te blijven.
Bij opkomst van slecht weer, lopen we namelijk het risico dat we bij opsplitsing niet bij onze bagage kunnen.