Verslag van 27 augustus 2014
Fietsverslag Banneux
Gisteren was het erbarmelijk slecht weer met de gehele dag regen, maar vandaag zou het goed worden en dus stonden er 11 coureurs aan het vertrek. Uiteindelijk werden het er 14, want 2 coureurs van de Schepers groep (Lei en Ruud) reden ook met ons mee. En ook Ger was door Piet verwittigd, hij was namelijk al op weg naar Banneux en hij zou in Geverik op ons wachten. Het was vanmorgen om 9.00 uur bewolkt weer en slechts 12 C. Het zou echter bij zonnige perioden 21 graden kunnen worden. De rit keuze voor vandaag was snel gemaakt, en het werd Banneux. Jo mocht van Liessy de gehele dag wegblijven maar Frans was een beetje zenuwachtig en had duidelijk faalangst, hetgeen hij ook liet weten. De 6 weken vakantie aan de Franse Zuidkust hadden hem geen goed gedaan. Dus gingen onder aanvoering van Lei en Ruud 13 coureurs op pad. De andere deelnemers waren: Jan, Martin, Jo, Rene, Piet, Michel, Jos B, Frans,Theike, Jantje en Jo(P). Na 200 meter kreeg Jantje een probleem, zijn achterband was namelijk lek, waardoor we een chaotische start van de rit hadden. Vervolgens kreeg Jantje de gele kaart, want hij had geen fietspomp bij zich. Daardoor was hij bij een lekke band afhankelijk van de hulp van zijn mede coureurs. Na een oponthoud van 10 minuten gingen we dan eindelijk weer op weg. Er werd door Lei en Ruud een mooi tempo aangehouden van rond de 30 km/h. Via Beek, Ulestraten en Meersen kwamen we op de Molenweg, en vanaf hier ging het naar Eisden en Vise. Hier werd Piet bijna van de weg afgereden door een auto die met een rot vaart links van de weg door de bocht ging, en Piet en de rest van het peloton met grote schrik achterliet. Vervolgens fietsten we onderlangs richting Luik, een weg waar we geen hellingen tegenkwamen. Dan voor Luik linksaf en nu stond er een lange beklimming van +/- 3 kmĀ richting Fleron op ons te wachten. Nico reed in deze beklimming op kop, wel iets te snel, maar de meeste coureurs in de groep konden met de nodige moeite toch volgen. Boven aan de beklimming verlieten Lei en Ruud onze groep en gingen alleen huiswaarts. Boven werd er gewacht en dan ging het over bekende wegen via Trooz en Louveigne naar Banneux. Piet en Ger namen nu de koppositie over, en meermaals liep het water over de weg door de hevige regenval van de afgelopen dag. Nico was hier natuurlijk niet blij mee. Even voordat we de lange beklimming naar Banneux opreden, fietsten we een dames coureur voorbij en ze sloot onmiddellijk bij ons aan. Het was een slimme meid bleek later, want ze zocht zich onmiddellijk de knapste en intelligentste coureur uit om zij aan zij naar boven te fietsen. Jan was zeer vereerd om door deze welgevallige maar magere dame uitverkoren te worden. Er volgde onmiddellijk een levendige conversatie deels in het Nederlands en deels in het Frans. Het bleek dat deze dame 30 jaar oud was en lerares Psychologie. Jan had medelijden met de lichaambouw van de dame en gaf haar een maaltijdreep om aan te sterken. Op de top van de beklimming verliet ze onze groep, Jan met vochtige ogen achterlatend. Nico was nu ontwaakt en reed herhaaldelijk alleen voor de groep uit en kwam na 65 km dan ook als eerste aan in Banneux. Later bleek, dat Nico als eerste een kaarsje wilde opsteken. Na de ceremonie met de kaarsjes gingen we pauzeren op onze vaste pauzeplaats restaurant L”Europe. De ontvangst hier was niet gastvrij. Een dame van de bediening wilde niet dat we plaatsnamen bij de ingang. Dit doen we altijd om zicht te houden op onze fietsen. We namen toch plaats bij de ingang, maar kregen te horen dat we niet op de vloer mochten morsen en ook geen rommel mochten achter laten. Er was blijkbaar pas gepoetst. Met 12 coureurs gingen we aan tafel, omgeven door vele heiligen beelden. Michel was zo onder de indruk van het beeld van de Heilige Maria dat hij zich samen met haar liet fotograferen. Ook wilde hij wat langer in haar nabijheid vertoeven en nam dan ook een uitgebreid buffet, terwijl de andere coureurs genoegen namen met vla. Na een pauze van 40 minuten verlieten we om 12.15 uur het restaurant. Jantje was de laatste, maar werd tegengehouden door voornoemde dame. Het bleek dat niet iedereen zijn bord teruggezet had in de vuile borden wagen. Jantje werd op boze toon verzocht de tafels schoon te maken en de borden op te ruimen. Hij weigerde, want zelf had hij geen bord genomen om zijn cola op te zetten. De vrouw greep Jantje vast en wilde hem opsluiten in het bezemhok. Aangezien de rest van de groep al buiten was en reeds op de fiets zat, koos Jantje eieren voor zijn geld en ruimde toch alles op. Toen hij buiten kwam was hij nog spierwit en erg onder de indruk van wat hem was overkomen. De andere coureurs namen zijn verhaal voor kennisgeving aan. Dan ging het, eerst met Jan en daarna met Piet en Ger op kop, in sneltreinvaart via o.a. een lange afdaling naar Fraipont en Nessonvaux. In Soiron kwamen we uit op een weg die was opgebroken en nu geasfalteerd werd. Het was fietsen in de berm of over de opgebroken weg, maar het ging net. In Petit Rechain reed Jantje weer lek (toch maar een nieuwe buitenband opleggen). Frans verwisselde de band en Michel gooide er een patroon tegenaan om de band op te pompen. Nu ging het met zonnig weer en 20 gr. verder naar Henri Chapelle. Ger was inmiddels van de kop af maar Piet ging door, vergezeld door afwisselend Jo P, Nico of Rene. In Henri Chappelle ging Jo P., hard op kop rijden maar Nico nam over. Met 45 km/h ging het met wind in rug met wisselende kopmannen richting Aubel. Ook Jantje liet zich van voren zien. Hij had blijkbaar goede lucht in zijn band gekregen. Via St. Pietersvoeren ging het met Nico in hoog tempo naar S’Gravenvoeren. Het ging onverantwoord hard richting het centrum, en Nico was alleen maar te stoppen via de woordjes Lek, Lek. Frans kreeg nu last van kramp en daarop werd het tempo aangepast. Met Rene en Piet op kop fietsten we nu een toeristische route via Mariadorp, Eisden en Gronsveld naar de buitenwijken van Maastricht. Hier passeerden we o.a. woonwagenkamp cq villawijk Vinkenslag. Ongelooflijk om te zien hoe dit kamp er nu uit ziet. Geen woonwagen meer te vinden, maar wel prachtige villa’s. In centrum Maastricht gaan we links de brug over en dan richting Kotem. Plotseling merken we in Maastricht dat we Frans en Jantje niet meer bij de groep zijn. We wachten en wat blijkt, ze zijn achterop geraakt omdat ze in het centrum bij Centre Ceramique omgedraaid zijn om te kijken of iemand van de groep iets verloren had. Dat bleek niet het geval te zijn en zodoende waren ze achterop geraakt. Nu komt Martin op kop en hij fietst stevig door samen met Jo P. Om 15.15 uur waren we via Kotem weer terug in Stein. De gereden afstand bedroeg 145 km.
Groetjes, René