24 Mei
2014 Rit naar Hervè
Vandaag om 9.00 uur stonden er 8 man aan het vertrek. De deelnemers waren: Rene, Jan, Jo, Wino, Nico, Frans, John en Michel. Het had nog heel wat overtuigingskracht van Jo gekost om Jan te overtuigen om vanmorgen op de fiets te stappen. De lucht was namelijk dreigend met donkere wolken, een felle Zuiden wind en een temperatuur van maar 12 graden. Toen er meerdere coureurs aan de start verschenen en de regenradar als waarheid werd opgevoerd, liet Jan zich ompraten en hees zich in zijn wielertenue. Door diverse redenen zijn er steeds een paar coureurs afwezig: Piet heeft vakantie, Jos B. is evenals Thei met een grote klus bezig, Nic is ziek terwijl Jos H. geblesseerd is na een val in zijn badkamer. Namens de groep wensen we Jos een spoedig herstel toe, en hopen hem dan ook weer spoedig aan het vertrek te zien. Dit is ook van toepassing op Nic die we binnenkort ook weer graag in ons midden hebben. Frans was in zomertenue terwijl de andere coureurs toch wat warmer gekleed waren. Dus toch maar even terug naar huis om iets warmers aan te trekken. Besloten werd, om tegen de harde wind richting Herve te fietsen. Met Frans en Michel op kop ging het in een goed tempo via Catsop naar Geulle en vanaf hier naar Meersen. Op de Molenweg hield Frans het voor gezien aan de kop want Michel begon steeds harder te fietsen. Hij reed probleemloos tegen de harde wind in, 32 km/h. Vervolgens kwam Rene Michel vergezellen, maar ook Rene was niet opgewassen tegen het geweld dat Michel aan de kop tentoonstelde. Michel is de man in vorm en fietst als een Afrikaanse veldheer kilometers lang met hoge snelheid op kop. Hij was vandaag dan ook buitencategorie en de beste man in course. Via Withuis reden we naar Vise en vanaf hier naar Cheratte, waar de eerste grote beklimming van de dag volgde. John en Frans kwamen hier als eersten boven. Wino en Michel waren hier nog nooit naar boven gereden en waren verbaast over de steilheid en lengte van de beklimming. Nico had vanmorgen geen goede benen en had tot dan toe geen meter op kop gereden. Hij klaagde over pijn in de rug. Nico en Truus hadden namelijk nadat de schilder en parketboer hun werkzaamheden beëindigd hadden de woonkamer weer opnieuw ingeruimd. Dus dat was slepen met de zware eikenhouten meubels. Nico had tegen Truus verteld dat dit de laatste keer was dat ze deze klus hadden uitgevoerd. Maar ja, dat kan hij wel tegen ons zeggen, maar wie is uiteindelijk de baas? Jo had ook een goede dag en fietste met Frans dan ook een aantal kilometers berg op en tegen de wind in op kop. Via Saive, Retinne en Micheroux ging het over een heuvelachtig parcours naar onze vaste pauzeplaats in Herve. We waren al vroeg (11.15 uur) in Herve en hadden geluk want de rijstevlaai was in de aanbieding en hier werd dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. We zaten met zijn achten aan een tafel en het gesprek van de dag was, de 1000 asielzoekers die wekelijks ons land binnenkomen. Nico had hier wel een heel duidelijke mening over. Met flinke stemverheffing ging hij tekeer tegen deze asielzoekers, onmiddellijk terugsturen die hap brulde hij. Ze kosten alleen maar geld en brengen niets in het schatkist van de Nederlandse staat. Schande dat dit in Nederland allemaal zo maar kan. Wij maar belasting betalen en zij met niets doen heel veel vangen. Uitspraken van Geert Wilders waren niets tegenover wat Nico hier uitkraamde. (Ik durf ze hier dan ook niet op papier te zetten) Nico heeft 45 jaar gewerkt en vangt in zijn ogen maar een karig pensioen. Schandelijk schreeuwde hij. Dat ze het geld, dat aan asielzoekers besteed wordt maar aan de Nederlandse gepensioneerden uitkeren, die hebben er namelijk ook hard voor gewerkt. Hij hield maar niet op met zijn lofzang over deze situatie. We hoefden alleen maar te luisteren onze wenkbrauwen te fronzen of te lachen.
Om 11.50 uur zijn we weer vertrokken en het was nog altijd koud. Aangezien het nog vroeg was werd besloten om via een omweg weer huiswaarts te keren. Jan was de wegkapitein en kopman. Hij stuurde ons dan ook probleemloos via Manaihant en het industrieterrein Les Plenesses naar Welkenraedt. Soms hadden we erg slechte wegen, waarbij Nico er niet voor schroomde Wino van de weg te rijden om zelf op een goed stuk weg te fietsen. Vanaf hier ging het naar Montzen, Hombourg en Teuven. Onderweg werd een aantal keren gestopt voor een plaspauze. Vooral Wino maakte hier gebruik van onder de mom van: Stop ik heb een lekke band. Nico kreeg, nu hij uitgeraasd was over zijn asielzoekers weer vleugels. Samen met Michel hielden ze onderling een competitie maar Nico kreeg Michel niet losgereden, het omgekeerde was wel waar.
Met de wind in de rug ging het nu hard, en ook Jo had er duidelijk zin in. Herhaaldelijk demarreerde hij, maar het waren Michel en Nico die hem steeds terughaalden. Inmiddels was de zon goed gaan schijnen en was het aangenaam fietsweer geworden. In Slenaken arriveerden we op Nederlands grondgebied en via Euverem, Ingber , Sibbe, Vilt en Berg en Terblijt kwamen we weer op de Molenweg en vanaf hier ging het via Rothem, Bunde, Oud Geulle en Elsloo in hoog tempo naar Stein.
Om 14.15 uur waren we weer terug in Stein. De gereden afstand (Stein-Stein) bedroeg 120 km. Het was vandaag weer een mooie fietsdag over een mooi parcours.
Groetjes, Rene |