Rit naar Herve 28-04-2018  

Vandaag 10 man aan het vertrek. De deelnemers waren: Piet, Jo, René, Martin, Nico, Frans, Wino, Ger, Michel en Jos.
Afmeldingen waren er van Jan die vandaag familie verplichtingen had, en Theike en John vanwege blessures.
Na de regen van afgelopen woensdag was het vanmorgen met 12 Gr., droog , koud en ook met een harde Z/W wind minder goed fietsweer. Iedereen was gekleed in herfst tenue en dat was ook wel nodig. Het zit wat het weer betreft dit voorjaar niet mee. Frans stond beteuterd aan de start want hij had vannacht een rare droom gehad en daardoor slecht geslapen.
Wat deze droom precies inhield, wilde hij niet vertellen. Nico was na een afwezigheid van een aantal weken ook weer van de partij en hij twijfelde over zijn conditie. Wat was er aan de hand: Jo had naar aanleiding van Nico's afwezigheid met Truus gebeld en die had hem het volgende verhaal verteld.

De hond van Nico was ziek geweest, en dat sloeg onmiddellijk over op de geestelijke gesteldheid van Nico. Zijn hond moest steeds lichtjes blaffen (volgens de dierenarts een soort huilen) en ook zijn ogen traanden continue. Volgens onze dierenvriend Wino was dit een bekend verschijnsel bij dit soort honden. De afgelopen weken was de motivatie van Nico om te gaan fietsen dan ook ver te zoeken, ook omdat de hond continue op zijn schoot wou liggen. Ook gedurende de nacht wilde de hond niet van zijn zijde wijken en dus heeft hij zeker 2 weken bij Truus en Nico in bed gelegen. Via medicijnen, verstrekt door de dierenarts en de liefdevolle verzorging door Nico is het uiteindelijk toch goed gekomen en is zijn hondje weer opgeknapt.
Vanmorgen had Nico zijn hond dan ook in de armen genomen en hem eens lief aangekeken en wat bleek, hij zag dat zijn trouwe viervoeter hem aanspoorde om toch maar te gaan fietsen. Vandaar dat Nico, door alle perikelen rondom zijn hondje twijfelde over zijn huidige conditie.
Jan was wel bij de start aanwezig en wenste ons voor vandaag veel fietsplezier. Er werd ditmaal gekozen voor een licht heuvelachtig parcours naar Herve. Maar dat hebben we, met Piet als onze wegkapitein wel geweten. Met Frans en Wino aan de leiding gingen we van start en de harde en koude wind stond op kop. Piet en Ger die normaal gezien de groep in de eerste kilometers op sleeptouw nemen moesten eerst los trappen aangezien beiden samen met Jan gisteren nog naar Banneux gefietst waren.
Vervolgens ging het in een mooi tempo via Beek naar Ulestraten. Hier werd Wino op kop afgelost door Michel en fietsten we onder leiding van Michel naar Rotem. Hier namen Jo en René de leiding over en ging het via de Molenweg naar Gronsveld. Piet had zijn benen nu los gefietst en ook Wino voelde zich al zo goed, dat hij de gehele heenweg over een heel moeilijk parcours met vele hoogtemeters, samen met Piet aan de leiding gereden heeft. Het goede rijden van Wino was echter wel te verklaren.
Gisteren zijn we met alle coureurs en hun dames gaan uiteten en Wino had tijdens dat diner heel veel honger. Het leek wel of hij de gehele dag niet gegeten had. Met het gewone menu had hij echt niet genoeg en bestelde zodoende een tweetal keren extra frietjes, gebakken aardappeltjes en groenten. Binnen de korste keren was dat echter ook op, maar de honger bleef aanhouden. Hij schaamde zich echter (ook door de boze blikken van Anita) om nog meer extra's te vragen. Martin en Michel hadden medelijden met hem en verzamelden vervolgens alle kommetjes, die nog gedeeltelijk gevuld op de lange tafel stonden, en overhandigden die aan Wino. Hij stelde dat zeer op prijs en begon de kommetjes leeg te schrapen. Het liefste had hij ze nog afgelikt, maar dat durfde hij niet. Het leverde hem wel de titel van 'Beste bord schraper van WTC Hendrix Bouw op'. Dus Wino stond vandaag aan de start met heel veel extra opgeslagen voeding, waardoor hij vandaag waarschijnlijk zo goed reed.

Na Mesch volgde het zogenaamde licht golvende parcours. Piet reed via voor vele van ons onbekende wegen, en lange steile hellingen via s'Gravenvoeren, Warsage, Neufchateau, Charneux en Battice naar onze vaste pauzeplaats op de rotonde in Herve. Op de steile beklimmingen liet Nico het niet lopen, maar beet op zijn tanden om toch maar met de eersten boven te komen. Hieruit bleek dat Nico, ondanks het trieste verhaal van zijn zieke hond toch best wel in orde was. Om 11.15 uur en met 48 km op de teller kwamen we aan op onze pauzeplaats. Het was druk in de zaak en de bediening was van onvoldoende kwaliteit en ook nog uitermate langzaam. Het duurde dan ook lang voordat iedereen voorzien was. Martin was de ongelukkigste en moest het doen met een 'Tompoes' gebakje, dat gelegen was op een kabouterbordje en moest dit vervolgens ook nog opeten met een kinderbestekje.

Om 12.00 uur gingen we weer met een volle maag op pad. Vervolgens was er even overleg over hoe nu terug, maar allen waren van mening dat de kortste weg huiswaarts de beste optie was. We vertrokken richting Bolland en het was nog altijd heel koud en winderig. Allereerst volgde er nabij Bolland een plaspauze en daarna met Piet of René op kop bergaf naar Bolland, waarna er hier een lange beklimming volgde richting Blégny.
Frans was op de beklimmingen die nu volgden in zijn element. Hij voerde de groep samen met Michel aan, en wilde zo laten zien dat hij in een goede vorm verkeerde.
Ook op deze beklimmingen liet Nico het niet lopen en kwam dan ook telkens met de eersten boven. Via Blégny, St. Remy en Feneur kwamen we in dalende lijn en met de wind op de rug in Dalhem en Visé. Daarna ging het naar Eijsden en Rijckholt. Hier verliet Piet de groep en ging alleen verder richting Eckelrade. Via Gronsveld en de Molenweg fietsten we met wisselende kopmannen naar Rotem, Meerssen en Ulestraten. Hier wilde Frans zich op het vals plat weer tonen en ging tot grote teleurstelling van Wino hard op kop fietsen, waardoor hij wegreed van de groep. Vervolgens kwam Jos naar voren en in een mum van tijd was Frans bijgehaald, hetgeen Nico (die steeds beter ging fietsen) ook lukte. Vervolgens moest de groep hard fietsen om de koplopers weer bij te halen.

Om 13.45 uur waren we weer terug in Stein. De gereden afstand (Stein-Stein) bedroeg +/-100 km. De prijs voor de beste doorzetter was voor Nico die met zijn 81 jaar nog altijd bij de beste coureurs in onze groep wil horen. Ook Wino mag vernoemd worden, want hij was vandaag een voorbeeldig coureur.

Groetjes, René
Alles paletti!