Rit naar Herve 15-08-2018. 
Vandaag om 9.00 uur stonden maar liefst 13 man aan het vertrek. Het was vanmorgen bewolkt en met een temperatuur van 16 Gr. goed fietsweer. Wel stond er nog een matige Z/W wind met windkracht 3.
De deelnemers waren: Jo, Ger, Piet, René, Martin, Theike, Nico, Jan, Michel en de gastrijders W. van A., Jo P., Jos H. en Roger M..
Michel werd gecondoleerd met het overlijden van zijn vader, die 92 jaar geworden is. Michel gaf te kennen dat hij tijdig zou afdraaien, want er moest thuis nog e.e.a. geregeld worden.
Het gesprek bij de start was uiteraard weer: Waar gaan we vandaag naar toe? De weersvoorspelling voor vandaag was gunstig, geen regen en een temperatuur oplopend naar 22 Gr. Uiteindelijk kozen we voor een rit naar Saive. Zo gezegd zo gedaan en vervolgens vertrokken we met Piet en René op kop via Elsloo en Catsop naar Bunde. De kopmannen hielden, met de wind schuin van voren, een mooi tempo aan, en zodoende kon de groep wat bijpraten over allerhande onderwerpen.
Via Bunde kwamen we op de onlangs aangelegde nieuwe randweg door Maastricht, de zogenaamde Groene Loper, een weg boven op de nieuwe tunnelbuizen van de autoweg. Vervolgens werd er via Eijsden koers gezet naar Moelingen. In Eijsden werd René op kop afgelost door Roger M. In Moelingen moesten we van de fiets, vanwege een processie die door het dorp trok. Jo P. maakte van de gelegenheid gebruik om een losgeraakt schoenplaatje opnieuw vast te zetten. Het oponthoud duurde bijna 15 minuten.
We kwamen er achter dat het vandaag in België zondag was (vrije dag), dit vanwege het katholieke feest van Maria Hemelvaart. W. van A. zag e.e.a. niet meer zitten en verliet de groep. Vervolgens binnendoor via korte beklimmingen over slechte wegen naar Dalhem en daarna volgde de beklimming naar Saint Remy. Het ging vervolgens continue op en af, maar de kopmannen hielden ook op de beklimmingen een mooi tempo aan, zodat iedereen kon volgen. Dan naar Blégny en hier namen we met nog altijd Piet en Roger op kop, de weg naar Bolland. Roger maakte een heel goede indruk, en reed op het buitenblad alle hellingen op.
Vervolgens op weg naar onze beoogde pauzeplaats nabij Saive. Tot onze grote teleurstelling was de pauzeplaats, waarschijnlijk vanwege de Zondag in België, gesloten en moesten we op zoek naar een nieuw adres. We besloten naar Herve te fietsen, maar wel zonder Ger, die wilde naar Banneux gaan, om daar deel te nemen aan de grote Maria processie die er vandaag gehouden werd.
Jan was nu onze gids en hij voerde ons via Melen en Jose naar onze pauzeplaats op de rotonde in Herve, en gelukkig was het hier wel geopend. Het was nu 12.00 uur en we hadden 67 km gefietst. Dus door al het oponthoud al drie uur onderweg. Gelukkig was er binnen bij de bakker genoeg plaats, waardoor we allen konden zitten. Na een pauze van een half uur zijn we weer vertrokken en plotseling verscheen er ook een waterig zonnetje. Bij het verlaten van de bakker, was na een kilometer de weg opgebroken, maar volgens omstanders konden we er wel doorheen, maar dat hebben we geweten. Het was hier over 200 meter moeilijk fietsen. Nico zag het niet zitten en slaakte de ene vloek na de andere.
Uiteindelijk zijn we er zonder kleerscheuren doorheen gefietst. Dan met Piet als stuurman op overlevingstocht.
Piet pakte niet de normale route, maar koos voor een alternatieve route. Eerst via een smal weggetje heel steil bergaf waarna we vervolgens uitkwamen bij een niet geasfalteerd heel smal bospad. Heel steil naar beneden en vol met dikke door en over elkaar liggende stenen in een smalle uitgeholde geul. Fietsen was hier onmogelijk en het werd steeds erger. Teruggaan was nu geen optie meer, dus dan maar lopend en steunend op onze fiets verder. We hadden zoiets in onze fiets carrière nog nooit meegemaakt. Je moet er bij geweest zijn, om te ervaren hoe moeilijk dat lopen door deze smalle geul was. Zelfs onze mountainbikers, die toch heel wat gewend zijn waren sprakeloos. Nico werd steeds kwader en spuide een heel arsenaal aan bouwvakkers scheldwoorden over ons heen.
Jos H. heeft enkele foto's gemaakt van onze worsteling, en geeft op deze manier, zo een indruk van de boswandeling. Uiteindelijk kwamen we weer op geasfalteerde weg en werd de schade opgenomen. Deze bleef beperkt tot een losgeraakt zadel bij de fiets van Martin. Dan maar weer verder, op naar de bekende route richting Charneux en Val-Dieu. Hier kwam Jo op kop en ging het goed vooruit naar Mortroux. Nu stond de wind regelmatig in ons voordeel en ging het met wisselende kopmannen in hoog tempo, over bekende wegen via Neufchâteau, Warsage, s' Gravenvoeren en Mesch naar de Molenweg.
Via Rothem, Bunde, Oud Geulle en Elsloo kwamen we weer terug in Stein.
Om 14.25 uur waren we terug in Stein. De afgelegde afstand bedroeg 114 km (Stein-Stein).
Het was weer een enerverende fietsdag, die we niet snel zullen vergeten. Uiteindelijk vond Nico het toch een uitdagende rit en mompelde:
'Dat ik dit nog op mijn oude dag nog mag meemaken'.
Groetjes, René
Vandaag om 9.00 uur stonden maar liefst 13 man aan het vertrek. Het was vanmorgen bewolkt en met een temperatuur van 16 Gr. goed fietsweer. Wel stond er nog een matige Z/W wind met windkracht 3.
De deelnemers waren: Jo, Ger, Piet, René, Martin, Theike, Nico, Jan, Michel en de gastrijders W. van A., Jo P., Jos H. en Roger M..
Michel werd gecondoleerd met het overlijden van zijn vader, die 92 jaar geworden is. Michel gaf te kennen dat hij tijdig zou afdraaien, want er moest thuis nog e.e.a. geregeld worden.
Het gesprek bij de start was uiteraard weer: Waar gaan we vandaag naar toe? De weersvoorspelling voor vandaag was gunstig, geen regen en een temperatuur oplopend naar 22 Gr. Uiteindelijk kozen we voor een rit naar Saive. Zo gezegd zo gedaan en vervolgens vertrokken we met Piet en René op kop via Elsloo en Catsop naar Bunde. De kopmannen hielden, met de wind schuin van voren, een mooi tempo aan, en zodoende kon de groep wat bijpraten over allerhande onderwerpen.
Via Bunde kwamen we op de onlangs aangelegde nieuwe randweg door Maastricht, de zogenaamde Groene Loper, een weg boven op de nieuwe tunnelbuizen van de autoweg. Vervolgens werd er via Eijsden koers gezet naar Moelingen. In Eijsden werd René op kop afgelost door Roger M. In Moelingen moesten we van de fiets, vanwege een processie die door het dorp trok. Jo P. maakte van de gelegenheid gebruik om een losgeraakt schoenplaatje opnieuw vast te zetten. Het oponthoud duurde bijna 15 minuten.
We kwamen er achter dat het vandaag in België zondag was (vrije dag), dit vanwege het katholieke feest van Maria Hemelvaart. W. van A. zag e.e.a. niet meer zitten en verliet de groep. Vervolgens binnendoor via korte beklimmingen over slechte wegen naar Dalhem en daarna volgde de beklimming naar Saint Remy. Het ging vervolgens continue op en af, maar de kopmannen hielden ook op de beklimmingen een mooi tempo aan, zodat iedereen kon volgen. Dan naar Blégny en hier namen we met nog altijd Piet en Roger op kop, de weg naar Bolland. Roger maakte een heel goede indruk, en reed op het buitenblad alle hellingen op.
Vervolgens op weg naar onze beoogde pauzeplaats nabij Saive. Tot onze grote teleurstelling was de pauzeplaats, waarschijnlijk vanwege de Zondag in België, gesloten en moesten we op zoek naar een nieuw adres. We besloten naar Herve te fietsen, maar wel zonder Ger, die wilde naar Banneux gaan, om daar deel te nemen aan de grote Maria processie die er vandaag gehouden werd.
Jan was nu onze gids en hij voerde ons via Melen en Jose naar onze pauzeplaats op de rotonde in Herve, en gelukkig was het hier wel geopend. Het was nu 12.00 uur en we hadden 67 km gefietst. Dus door al het oponthoud al drie uur onderweg. Gelukkig was er binnen bij de bakker genoeg plaats, waardoor we allen konden zitten. Na een pauze van een half uur zijn we weer vertrokken en plotseling verscheen er ook een waterig zonnetje. Bij het verlaten van de bakker, was na een kilometer de weg opgebroken, maar volgens omstanders konden we er wel doorheen, maar dat hebben we geweten. Het was hier over 200 meter moeilijk fietsen. Nico zag het niet zitten en slaakte de ene vloek na de andere.
Uiteindelijk zijn we er zonder kleerscheuren doorheen gefietst. Dan met Piet als stuurman op overlevingstocht.
Piet pakte niet de normale route, maar koos voor een alternatieve route. Eerst via een smal weggetje heel steil bergaf waarna we vervolgens uitkwamen bij een niet geasfalteerd heel smal bospad. Heel steil naar beneden en vol met dikke door en over elkaar liggende stenen in een smalle uitgeholde geul. Fietsen was hier onmogelijk en het werd steeds erger. Teruggaan was nu geen optie meer, dus dan maar lopend en steunend op onze fiets verder. We hadden zoiets in onze fiets carrière nog nooit meegemaakt. Je moet er bij geweest zijn, om te ervaren hoe moeilijk dat lopen door deze smalle geul was. Zelfs onze mountainbikers, die toch heel wat gewend zijn waren sprakeloos. Nico werd steeds kwader en spuide een heel arsenaal aan bouwvakkers scheldwoorden over ons heen.
Jos H. heeft enkele foto's gemaakt van onze worsteling, en geeft op deze manier, zo een indruk van de boswandeling. Uiteindelijk kwamen we weer op geasfalteerde weg en werd de schade opgenomen. Deze bleef beperkt tot een losgeraakt zadel bij de fiets van Martin. Dan maar weer verder, op naar de bekende route richting Charneux en Val-Dieu. Hier kwam Jo op kop en ging het goed vooruit naar Mortroux. Nu stond de wind regelmatig in ons voordeel en ging het met wisselende kopmannen in hoog tempo, over bekende wegen via Neufchâteau, Warsage, s' Gravenvoeren en Mesch naar de Molenweg.
Via Rothem, Bunde, Oud Geulle en Elsloo kwamen we weer terug in Stein.
Om 14.25 uur waren we terug in Stein. De afgelegde afstand bedroeg 114 km (Stein-Stein).
Het was weer een enerverende fietsdag, die we niet snel zullen vergeten. Uiteindelijk vond Nico het toch een uitdagende rit en mompelde:
'Dat ik dit nog op mijn oude dag nog mag meemaken'.
Groetjes, René
WTC Hendrix Bouw