Enten Puhl 29-7-2017  

Vandaag stonden om 9.00 uur, 10 clubleden aan het vertrek. De deelnemers waren René, Nico, Piet, Jo, Jos, Martin, Ger, Michel, Jan en Theike.
Jo was ondanks zijn blessureleed ook weer aanwezig. De rit van afgelopen woensdag had hem goed gedaan.
Afwezig wegens vakantie waren Frans en John. Wino was zonder opgaaf van reden afwezig, maar waarschijnlijk was hij met Anita naar een baby beurs. Het was vanmorgen droog en licht bewolkt met een temperatuur van 20 °C maar wel met een harde Z/W wind bij een windkracht 4. Martin deelde een plaagstoot uit naar Jos, dit naar aanleiding van de rit van vorige week zaterdag, waarbij Jos bij de terugkeer van deze rit, in Mesch niet meer de plaatselijke heuvel wilde beklimmen. Martin verweet Jos dat hij oud begon te worden en daardoor minder goed ging fietsen en nog wel op zijn geliefde terrein, namelijk bergop fietsen.
Jos hoorde het lachend aan en dacht, ik laat jullie vandaag nog wel wat zien. Dan kwam weer de vraag, waar gaan we naar toe? Vanwege de harde wind wilden we vertrekken met de wind schuin op de kop, dus werd Piet geraadpleegd om een route te verzinnen, en dat wist Piet wel.
Piet was weer wegkapitein en die had een rit van +/- 100 km naar Enten Puhl nabij Aken in gedachten. Het was vandaag bij het vertrek dus redelijk fietsweer, maar wel met een harde wind.
Jos was door de opmerking van Martin extra geprikkeld en nam gelijk de leiding. Nico ging hem vergezellen, maar door het hoge tempo dat Jos ontwikkelde ging Nico al snel van kop af en bleef bij Jos in het wiel fietsen. Achter Nico reden René en Piet als tweetal dan ook veelvuldig in de wind. Jo wist waar hij moest zitten en dat was bij Piet en René in het wiel. De route ging via Beek, Kelmond, Ulestraten en Schimmert naar Aalbeek. Het tempo dat Jos reed, was echter voor diverse coureurs te snel en daardoor werd Jos teruggefloten en namen Piet en René de koppositie over.
Piet had een route bedacht, waarbij hij probeerde dat we door te draaien en te keren regelmatig uit de wind konden fietsen. Via Wijnandsrade en Swier fietsten we met de harde wind veelvuldig op kop of van de zij, verder naar Weustenrade, Voerendaal, Craubeek, Colmont en Ubachsberg. Dan naar Simpelveld en via het industrieterrein 'De Beitel' naar Imstenrade en de Locht. Nu kwamen we op Duits grondgebied en fietsten we naar Laurentsberg en vandaar naar Vaals. In een heel steile afdaling over een klinkerweg in Duitsland verloor Nico zijn zilveren armband, een geschenk van Truus. Nico had het zelf niet gemerkt maar wel een collega coureur, waardoor Nico deze armband weer kon terugvinden. Een kusje van Nico voor de oplettende coureur was zijn beloning.
Het parcours was heuvelachtig en we hadden al veel hoogtemeters gemaakt. Via het centrum van Vaals beklommen we de Vaalserberg. Dit was een serieuze beklimming die we al een paar jaar niet meer gedaan hadden. Iedereen fietste in eigen tempo omhoog en Jos en René kwamen als eerste boven. Boven werd er gewacht en nu fietsten we via het Aachener Wald naar onze pauzeplaats Enten Puhl. In een afdaling over een slechte weg nabij Enten Puhl , verloor Piet zijn Garmin. Hij had het gezien en kon hem weer terugvinden. De Garmin was onbeschadigd, maar zijn zelfgemaakte steun was afgebroken. Het was nu 11.30 uur en we hadden 58 km afgelegd. We konden buiten op het terras plaatsnemen en bestelden allemaal Abrikozen vlaai, waardoor de serveerster snel klaar was.
Na een pauze van een goed half uur vertrokken we weer richting Hergenrath. Piet en René waren wederom onze kopmannen. In Hergenrath was er een wegversperring, waardoor we een andere weg moesten nemen. Dit ging echter niet probleemloos, want op een gegeven moment waren we de weg kwijt. Via de GPS van Michel en de Garmin van Jan vonden we een weg maar hier moesten we wel een paar hindernissen voor nemen, waaronder een spoorwegovergang, waarvan we via een drukknop aan de kant van de weg zelf de spoorwegbomen moesten openen. Martin was onze operator en vol trots opende hij de spoorwegbomen voor onze groep. Dan weer op pad en Martin was nu onze spoorzoeker in Hergenrath.
Vervolgens kwamen we uit op voor ons bekende wegen en fietsten we met Piet en René op kop met een gunstige wind naar Kelmis en Moresnet.
Hier nam Piet een binnenweg (boerenweg) en kwamen nu uit op de bekende weg naar Sippenaeken. Via Terziet ging het naar Epen, Mechelen en Wittem. Hier nam René de groep op sleeptouw en fietsten met een gunstige wind naar Valkenburg. Nico was inmiddels ontwaakt en ging op deze wegen beurtelings met René, kop over kop de groep aanvoeren. Op de Stoeperd kwam Martin naar voren en fietsten we naar Schimmert, Beek en Stein.
Om 14.15 uur waren we weer terug in Stein. Het was vandaag een rit (Stein-Stein) van +/- 108 km over een geaccidenteerd parcours met 950 hoogtemeters.
Het parcours vandaag was zwaar dit ook vanwege de harde kopwind in de morgenuren. Als groep hebben we vandaag echter goed samen gereden, en zeker zo belangrijk, we zijn met de complete groep thuisgekomen.
Jo was bij thuiskomst moe maar voldaan en heeft ook vandaag ondanks zijn handicap geweldig gefietst. Proficiat.

Gr. René