Bruggen 20-4-2016
Vandaag prima zonnig weer, ondanks een erg koude wind. Besloten werd om gezien de noordelijke windrichting naar Bruggen te fietsen. Aanwezig Frans, Michel, Nico, Piet, The, Thei, Wino en Jan.
Vooraf was er nog enige discussie met Nico, die de snelheid van afgelopen zaterdag niet kon accepteren. Om te laten zien dat wij ook best kunnen fietsen vertrokken The en Jan op kop. Maar na enkele kilometers hielden zij het voor gezien en nam Piet en Nico het heft in handen. In een goed tempo ging het in noordelijke richting via Nieuwstad, Susteren, Pey, Odilienberg en Herkenbosch.
Ook Michel en Wino deden een duit in het zakje. In Asenray kwamen we op de weg parallel aan de autoweg en koos Jan een verkeerd pad. Door te abrupt van richting te veranderen was er een valpartij. Gelukkig op een grasstrook en zonder letsel of schade. Er werd goed doorgereden en we kwamen in Bruggen aan met een gemiddelde van 27.5.
Dus fietsen tegen de wind kan harder dan de volgens Nico 22 die wij kunnen rijden.
We werden vriendelijk ontvangen, en genoten van het zonnetje en het gebak.

     

Nico had nog een verhaal over zijn belevenissen in de ronde van Joegoslavie.
In een zware etappe reed hij bijzonder goed mede door hulpmiddelen, verstrekt door de gedenkwaardige soigneur Sjeng Collard. Nico was weg met twee kompanen en ze hadden een voorsprong van 8 minuten. Plotseling helemaal in een verlaten landschap stond zijn vriend Jantje Willemsen met een eetzakje.
De afstand tot de finish was zo'n 25 km en Nico dacht, ik hoef niets te eten we zijn er zo. Maar even later bleek dat dit 22km berg op waren. Daarom had Jantje hem willen steunen. Even later bij een splitsing nam Nico de verkeerde afslag en ondanks een toeterende volgauto reed hij verder tot dat hij zijn fout door had. Dit komt ons bekend voor!!!
Na een flinke inhaalactie ging plotseling het licht uit en hij durfde niet goed meer verder omdat er naast de weg een afgrond was. Het werd zwart en wit voor zijn ogen en hij moest op een paaltje gaan zitten om weer bij te komen. Intussen werd hij door diverse renners ingehaald en kwam hij Total Loss aan. Tot overmaat van ramp was er 's middags een lokaal criterium. Om dit te ontlopen ging hij op de WC zitten, maar hij werd toch ontdekt en moest meedoen.
Na onze pauze namen we de weg terug. We namen een mooie korte route via de Mijnweg die we vaker hadden genomen. Dit keer liep dat enigszins mis. Aan de hand van informatie van een bewoner werden we over een paadje gestuurd en vervolgens kilometers over onverharde wegen door het bos. Wel mooi voor de natuurliefhebber maar voor enkelen van ons was het een hel.

     

Na het bos kwam Piet tot de ontdekking dat zijn crankstel niet meer vast zat.
Na een stukje rijden besloot hij de terugweg op zijn eentje te rijden en draaide om. Dit wekte wel enige zorgen bij de anderen maar hij stond erop om alleen naar huis te rijden.
Door de onverharde wegen en de mankementen was het gemiddelde flink teruggelopen. Vervolgens reden we via de kortste route naar huis. Het weer was inmiddels lekker aangenaam en het was weer een mooie dag.

Groeten, Jan