.
Fietsverslag Ardennen/Eupen 16 juli 2014.
Vanmorgen bij stralend weer waren er 8 enthousiaste toerfietsers aanwezig op het gebruikelijke adres Steinderweg. Jan C, Jo en Martin, Jos B, Piet C, Michel, Jan v Mulken en Jan Op Den Camp. Math Vostermans kwam ons vertellen over zijn blessure waaraan hij geholpen was. Het was een operationele ingreep geweest die voor hem naar tevredenheid was verlopen en hij zou binnenkort weer de fiets ter hand kunnen nemen. Er werd zoals gewoonlijk weer wat gebakkeleid over de bestemming van vandaag. Lammersdorf werd geopperd en kreeg van een enkeling de goedkeuring. Echter de meerderheid koos voor een bestemming dichter bij huis. De keuze viel uiteindelijk op Eupen. Daar Piet zich melde om er heen te rijden via een alternatieve route werd de leiding aan hem overgelaten. Met een aantal verrassingen in het verschiet vertrokken we met onze ''Scout" Piet en samen met Jos B als gangmakers richting Eupen. Het ging in gestaag tempo van Elsloo richting Ulestraten en een stukje Raarberg op en daarna de afdaling naar Meersen. Vervolgens richting Valkenburg waar in Geulhem de Geulhemmerberg bedwongen moest worden. Jos B zoals gewoonlijk als het om dit soort beklimmingen gaat al snel voorop. Mijn gedachte was zo lang mogelijk volgen terwijl de rest iets achter bleef. Boven aangekomen raakte ik behoorlijk gedemoraliseerd door de uitspraak van van Jos -hier had ik geen enkele moeite mee-. Op adem gekomen verder naar Scheulder en IJzeren en daarna richting Margraten. Er ontstond enige verwarring bij het oversteken van de rijksweg. Na een korte periode van wachten om het verkeer te laten passeren wilden we oversteken en onze weg linksaf vervolgen richting De Plank zoals we dat normaal altijd doen. Hierop werd door Piet gereageerd door ons via een handgebaar duidelijk te maken dat we deze keer rechts af gingen en daarna meteen links. Er volgde een eerste stukje alternatieve route wat denk ik bij velen onbekend was maar wel erg mooi om uiteindelijk in Slenaken uit te komen. Daarna via Termaar en langs Reymerstok over het lange smalle rijwielpad.In mijn ogen een stukje ongeschikte route voor ons als groep waar je ook nog vaak tegenmoet komend verkeer hebt richting Hoogcruts. Mijn voorkeur zou dan ook uitgaan naar de route via Banholt. De weg werd vervolgd naar Teuven en vervolgens Homburg. Ondertussen was Jo aan het rijden als door een wesp gestoken. Het tempo zat er bij hem goed in.Of dit misschien een effectief middel is wat nog niet in de prof wielrennerij bekend is en dus ook nog niet op zwarte lijst voorkomt? Maar jammer genoeg werd de angel er vroegtijdig uitgehaald en toen kwamen ook al snel de naweeen. In Homburg werd door Piet wederom van onze gebruikelijke route afgeweken. Het schijnt dat hij zelfs gezegd heeft de rest weet toch niet waar we zitten. Maar voor degenen met een beetje orientatie vermogen was het al snel duidelijk dat hier sprake was van enige misleiding in de vorm van extra kilometers. Piet moet gedacht hebben vandaag geen Lammersdorf maar Eupen maar dan wel op z'n Piet Coumans. Met ons groepje via de meer ongebruikelijke route Hergenrath,Eynatten naar Raeren. Inmiddels had Jo behoorlijk last van zijn linker been dat niet meer de kracht op zijn pedaal kon overbrengen zoals hij dat graag wilde. Op de lange klim door het bos richting hoogste punt bij het stuwmeer van de Vesdre kon hij zijn pijn nauwelijks verbijten. Ik zat achter in de groep samen met Jo en Jantje, toen me te binnen schoot dat we rechts af konden slaan en via een smallere weg zo de lange klim zouden vermijden. Ik stelde Jo dit voor en hij vond dit een goed idee ook Jantje was hier voor in. We draaiden om en reden het bos in. Meteen al realiseerden we ons dat we in de fout gegaan waren door de overige rijders niet te laten weten wat we van plan waren. Toen zij dit bemerkten zijn ze omgedraaid en achter ons aangereden. Al snel bemerkte ik dat het toch niet dat weggetje was hetgeen ik in gedachte had. Gelukkig was de route semi verhard en zodoende niet al te slecht. Wel wat avontuurlijk en het riep dan ook weer wat Tour d'Afrique gevoelens bij me op. In weze kon er hier niets mis gaan, met een beetje gevoel voor richting kon je weten dat door te klimmen je zou uitkomen bij de stuw en met dalen je in Eupen belande. In het Centrum van Eupen kwam de hele groep weer bij elkaar. Een aantal hadden net plaats genomen op het terras toen de rest arriveerde. Natuurlijk kregen we de wind van voren en terecht. Jantje was het duidelijk niet eens met de omstandigheden, te zwaar, te lang tot aan de lunch 85 km en dan ook nog bijna verdwaald in de gevaarlijke bossen van de Ardennen. Het was snel duidelijk dat iedereen wel een stevige hap kon gebruiken. Jan C gooide het over een andere boeg en vond dat we er het positieve van in moest zien, mooi weer lekker even uitrusten op het terras. Martin voegde er nog aan toe dat we vooral niet zouden vergeten om om ons heen te kijken naar de vele mooie luchtig geklede meiden. Na een ietwat langere pauze dan we gewend zijn vertrokken we weer samen huiswaarts. De route was nu de kortste en bij iedereen wel bekend. Er werd van tijd tot tijd stevig doorgereden. Rond 15.30 u arriveerden we na 145 km en een mooie wielerdag weer in het Steinse.
Verslag M Hendrix.
WTC Hendrix Bouw